ارتباط میان ذهنی در زیست جهان پدیدارشناسی هوسرل

آگاهی استعلایی اصل نخستینی است که بنای فلسفه ورزی فیلسوف بزرگی هم چون هوسرل بر آنبنیاد گشته است. وی با پژوهش در ساختار التفاتی این آگاهی، آ نرا چنان بنیادین اصل فلسفه ورزیمی پذیرد و اصلاً خود را نودکارتی دیگری م یخواند. در این پژوهش تلاش م یشود، با قرائت مستقیمتأملات دکارتی هوسرل، از سولیپسیم دکارتی به سوی فلسفه ای استعلایی گذر کنیم و سپس بهتقوم ارتباط میان ذهنی و تقرر آن در زیست جهان و مراتب مختلف آن (ارتباط میان ذهنی و نسبتسوژه و ابژه ها) بپردازیم. موضوع محوری در چنین رهیافتی ساختاری پدیدارشناسانه است؛ یعنیعملکردی روشمند که ما را به سوی اصل نخستین امور که همان آگاهی است رهنمون می کند؛همان روش و یقین ریاضی واری که در متن پدیدارشناسی هوسرلی به گونه ای جدی دنبال می شود.این همان راهی است که موجب تقوم چیزها و گذر به سوی من استعلایی و ایجاد ارتباطیمیان ذهنی بین چیزهاست. در چنین طریقی می توان نتایج پدیدارشناسانه ی تحلیل تجربه ی آگاهی(من استعلایی) را در بر گرفت.